De boel was vanochtend snel ingepakt en we gingen op weg naar Kaupanger. Het eerste stuk ging langs een bergkam, een prachtige route. Heel geleidelijk dalend en stijgend. We hadden de hele weg gewoon voor onszelf en konden overal heel gemakkelijk stoppen. In het dal konden we genieten van spectaculaire watervallen en rivieren die bulderend zich een weg boren door de kloven. Boven hadden we prachtige vergezichten tussen de sneeuw en op de meren. 

Na 135 km (waar we uren over hebben gedaan omdat het zo leuk is om onderweg te genieten van de mooie plekjes) moesten we kiezen tussen een tunnel van 24,5 km of, wat beloofde, een spectaculaire, maar smalle bergweg naar een top van 1809 m. We kozen natuurlijk voor het laatste. Spectaculair was het zeker. Zeker het eerste stuk zat ik een paar keer met mijn handen voor de ogen, maar Fred (aan het stuur) zat met een vette grijns... Het is lastig voor hem om in onbekend gebied te rijden, maar het is hier zo ontzettend rustig, je komt bijna geen verkeer tegen, dus hij vond het heerlijk om eens zo'n stuk te rijden. Het was adembenemend. Zo mooi... Het schoot ook niet op, want elke 500 meter was er weer wat moois... De foto's zijn mooi geworden, maar dit moet je gewoon echt een keer meemaken. Het is niet te beschrijven. 

Dit was 1 van de 18 Nasjonale turistveger. De Noren hebben daar een omschrijving voor: 'Sommige wegen zijn niet om van A naar B te reizen, maar om totaal van te genieten'.

Uiteindelijk was het over en kwamen we in een plaatsje waar we buiten (gelukkig was het heel rustig) een flinke portie met frietjes 'met' hebben gegeten en wat gedronken hebben. Kosten: 18 euro totaal. 

Omdat we hierna een veerpont op moesten wisselden we van stuur. Ik was een bofferd, want direct na de veerpont schoten we een aantal tunnels in van 6 km per stuk. Is niet mijn ding, dat rijden hier in de tunnels: het licht is niet fijn, vaak is er geen of heel weinig belijning. Een middenstreep ontbreekt. Lastig. En in Noorwegen barst het van deze tunnels. 

Het huisje voor de komende 4 nachten is een stuk kleiner, duidelijk berekend op slechts 2 personen (ipv 10), een beetje gehorig, maar ach, we kunnen heerlijk buiten zitten op een veranda en binnen is het met al dat houtwerk weer hartstikke knus. 

We zitten nu samen aan een lekkere whisky, wat was het een fijne dag!