De wekker ging om kwart over vijf, na een kwartiertje snoezen in dromenland was het opstaan, de rugtas inpakken, rolstoel uitklappen en terug naar het autodek. De Ferry was opgedeeld in rijen die in Stavanger eruit gingen en rijen die doorgingen tot Bergen. Wij waren vroeg op het dek, waardoor het nog heel rustig was, ideaal voor Fred, die snel in de auto kon en zich verder kon afsluiten van alle prikkels. Ging goed. Daarna mochten wij als bijna eerste van het dek af. Geen douane gezien... Hadden we toch nog een extra wijntje mee kunnen kunnen nemen. Want dat hoef je hier in Noorwegen niet te kopen, zo duur... De reis zou eigenlijk via de Preekstoel gaan of de Kjerag (een beroemde ingeklemde steen tussen twee rotsblokken) maar daarvoor moet eerst een zware wandeltocht van 4 - 6 uur worden afgelegd. Even geleden zouden we dat doen, maar met een rolstoel slaan we dat maar over. Dus Ik reed eerst door naar het oude stadscentrum van Stavanger. Oude houten huisjes bij de haven. Het was nog geen zeven uur in de ochtend, we hadden het stadje voor ons zelf.

Stavanger bestaat op dit moment vooral uit bouwput en omleidingen. Ik reed dus al snel verkeerd. Een paar plaatsjes verderop zag ik een joekel van een cruiseschip liggen. Op het laatste moment zag ik dat deze van de HAL was en dook nog net op tijd van de weg af. Het bleek de Rotterdam te zijn, hetzelfde schip waarmee ik samen met Marianne, de buurvrouw, in september mee mag. Dat moet Karma zijn!

De route ging verder en eindelijk lieten we het drukke stadsgebied achter ons. We waren waar we wilden zij: in het Noorse natuurgebied. Geweldige route hadden we over een beroemde weg, die net open was en ijsvrij was gemaakt. De eerste 50 km dachten we dat de sneeuw dit jaar al lang al weg was, maar toen we uiteindelijk boven de boomgrens reden kwamen de beroemde ijsmuren tevoorschijn. De muren naast de weg waren soms wel 10 meter hoog. Geen wonder dat je daar in de winter niet doorheen kunt. De prachtigste vergezichten lagen om iedere bocht. Hele scherpe haarspeldbochten, 27 achter elkaar moesten genomen worden. Het was heel erg rustig op de weg, ik kon mijn eigen tempo rijden, lekker rustig en ondertussen genieten van al het moois.

Om vier uur kwamen we aan in Hovden, werden heel hartelijk ontvangen en zitten nu in een heerlijk knus houten huisje, lekker lezen vanavond!