De eerste dag van de reis deden we lekker rustig aan. Uiteindelijk hadden we gemakkelijk de rit van 960 km in 1 dag kunnen rijden en op tijd de ferry halen in Hirtshals, maar we vonden het wel lekker om een overnachting te nemen. Net over de grens in Denemarken hadden we een boerderij gevonden. Lekker rustig voor Fred. Een flink appartement, waar we ons eigen potje konden koken, heerlijk op het terras van het zonnetje konden genieten. Echt zo fijn om even bij te komen. De dag erna was het nog 300 km naar de ferry waar we uiterlijk om vijf uur moesten zijn. Tijd genoeg, dus we namen leuke binnendoorweggetjes en genoten van de eerste wilde lupines, eerst blauw, iets noordelijker ook roze. Bij onze vorige reis naar de Noordkaap heb ik velden vol gezien. Zo prachtig! In Denemarken veel glooiende velden met koolzaad, wilde seringen, bloeiende look. We waren ruim op tijd bij de ferry. Het duurde wel lang voor we eindelijk konden inchecken. Fred had het zwaar. Vanwege de prikkelovergevoeligheid en uitval in zijn benen zag hij er erg tegenop. We kregen een aparte rij toegewezen na het inchecken vanwege de rolstoel en de lift. We stonden vooraan in de rij, maar reden als laatste het dek op. Dat was achteraf wel fijn omdat iedereen al van het dek af was. De lift was naast de auto. En onze ruime buitenhut was ook direct naast de lift. Er was wat vertraging en uiteindelijk waren we pas om half negen in de avond aan boord. Snel wat gegeten uit onze eigen voorraad in de hut. Fred was op en viel in slaap (ook omdat ik hem een diazepam had gegeven, dat hielp...). Ik deed nog even een rondje op het schip, maar vond het eigenlijk wel best en ging nog even douchen en lezen in de hut. zzzzzz, heerlijk slapen...